13. ภูมิคุ้มกันความเสี่ยง (7 เรื่อง)
1. เหยี่ยวกับนกมูลไถ
ลูกนกมูลไถไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ออกมาหากินในป่าใหญ่เพียงลำพังถึงถูกเหยี่ยวจับไป เมื่อถูกจับจึงท้าเหยี่ยวว่าถ้าตนเองอยู่ในถิ่นทุ่งนาที่เคยอยู่ก็จะไม่เป็นอันตราย นกเหยี่ยวรับคำท้านกมูลไถหลบหลีกเก่งมากจนเหยี่ยวตกลงมากระแทกก้อนมูลไถขาดใจตาย
ข้อคิด ความฉลาดรอบรู้สามารถเอาตัวรอดได้
2. โลภนักมักเสียผล
หมาจิ้งจอกตัวเมียเข้าไปตีสนิทกับแม่แพะเพื่อหลอกแพะมากิน แต่แม่แพะมีปัญญา หลอกหมาจิ้งจอกตัวเมียว่ามีเพื่อนเป็นหมาป่า หมาจิ้งจอกก็เลยไม่กล้ามายุ่งกับฝูงแพะอีก
ข้อคิด ความมีปัญญาพาชีวิตรอดพ้นอันตราย
3. ผู้ปรารถนาดีด้วยความโง่
พ่อค้าเหล้าปรุงเหล้ารสชาตดีมาก ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า จึงต้องจ้างลูกจ้างมาช่วย วันหนึ่งเจ้าของเหล้าไม่อยู่ ลูกจ้างหวังดี จึงปรุงสุราขายเอง ลูกค้าไม่พอใจรสชาต เจ้านายกลับมาทราบเรื่อง ขาดทุนย่อยยับ
ข้อคิด ควรระวังคนโง่แล้วยังขยัน อาจทำให้เสียทรัพย์
4. แพะผู้รับโทษ
อาจารย์ทิศาปาโมกข์คนหนึ่งคิดจะทำบุญตามความเชื่อต้องฆ่าแพะบูชา เมื่อแพะรู้ว่าตัวเองจะตายเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนแพะเป็นคนอยากทำบุญจึงจับแพะฆ่า แต่ต้องมาเป็นแพะใช้กรรมถึง 500 ชาติ อาจารย์ทิศาปาโมกข์จึงเปลี่ยนใจไม่ฆ่าแพะ แต่แพะหมดอายุวันนี้จึงถูกฟ้าผ่าก้อนหินพุ่งตัดคอแพะจนตาย
ข้อคิด ถึงที่ตาย ควรตายอย่างมีประโยชน์
ในฤดูฝน จักจั่นผอมโซเพราะเกียจคร้านตัวหนึ่งมาขออาหารมดง่าม ซึ่งขยันขันแข็งเก็บสะสมอาหารที่หาไว้ในช่วงฤดูร้อน จักจั่นตัวนั้นนอกจากไม่ได้อาหารจากมดง่ามแล้วยังถูกตำหนิว่ากล่าวให้อับอายอีกด้วย
ข้อคิด ความขยันหมั่นเพียร ทำให้เกิดภูมิคุ้มกันความเสี่ยงในการดำเนินชีวิต
6. พระมโหสถ
ใกล้เมืองมิถิลา ภรรยาเศรษฐี ได้ให้กำเนิดบุตรชาย ในมือได้ถือแท่งยาออกมาด้วย เมื่อเศรษฐีนำยาไปกินอาการปวดหัวที่มีมานานก็หายเป็นปลิดทิ้ง จึงตั้งชื่อบุตรชายว่ามโหสถ แปลว่า ผู้มียาขนานเอก มโหสถเป็นเด็กฉลาด ใช้สติปัญญาในการตัดสินปัญหาอย่างยุติธรรม จนพระเจ้าวิเทหะเจ้าเมืองมิถิลาคิดทดสอบปัญญาของมโหสถ หลายครั้ง แต่มโหสถก็สามารถแก้ได้ด้วยปัญญาทุกครั้ง ยิ่งทดสอบพระเจ้าวิเทหะก็ยิ่งพอพระทัย จึงได้แต่งตั้งให้เป็นบัณฑิตของพระองค์
ข้อคิด สติปัญญาสามารถช่วยให้ผ่านพ้นอุปสรรคได้
โสนน้อยเกิดมาพร้อมกับมีเรือนไม้หลังงามติดตามมาด้วย และมียาสำหรับชุบชีวิตคนให้ฟื้นนางโสนน้อยชุบชีวิตนางกุลาจากงูพิษจนติดตามรับใช้ ต่อมานางช่วยชุบชีวิตเจ้าชายวิจิตรจินดาจนแต่งงานมีพระโอรส แต่นางกุลากลั่นแกล้งแย่งพระสวามีสุดท้ายกรรมตามสนองนางกุลา นางโสนน้อยเจ้าชายวิจิตรจินดา พระโอรสไพรวัน จึงได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
ข้อคิด คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น